Geluk is samenzijn

De vorige keer schreef ik nog dat ik met verlof ging en inmiddels ben ik al drie maanden niet meer zwanger. Op 8 februari is Zoë geboren. Na een bevalling van in totaal meer dan 48 uur was ze er dan eindelijk. En eerlijk is eerlijk: het was het mooiste moment van mijn leven. Wat ontzettend bijzonder om mee te maken!

Ze heeft het eerste uur bij me gelegen en ik was op slag verliefd. Een klein, gezond meisje met spierwitte haartjes. En nu is ze dus al drie maanden in mijn leven buiten mijn buik. Grote zus Jaimey is ook smoorverliefd op haar zusje. Ik moet haar uit de buurt houden, anders vreet ze haar op.

Weer aan de slag!
En nu? Nu mag ik volgende week weer aan de slag! Daar heb ik zin in, want na het thuiszitten kan ik niet wachten om weer aan het werk te gaan. De vraag is alleen: hoe?

De economie en ook de journalistiek hebben het zwaar door de coronacrisis. Thuis werken met twee kleine kinderen om me heen zal niet makkelijk worden. Ik had me het weer aan de slag gaan iets anders voorgesteld. Maar niet geklaagd: gezondheid gaat voor alles.

Eén van de gelukkigste mensen
Gelukkig hebben de opa’s, oma’s, ooms en tantes nog vijf weken van Zoë kunnen genieten. We missen ze verschrikkelijk. Als we in deze tijd één ding leren, dan is het wel dat familie en gezondheid alles is. En dat we als mensheid een stuk zuiniger met de wereld om moeten gaan. Ik besef me nu dat ik toch wel één van de gelukkigste mensen van de wereld ben, want hoewel ik mijn familie nu vreselijk mis, heb ik toch maar een partner en twee gezonde dochters om me heen.

Geluk bestaat niet uit geld, geluk bestaat uit samenzijn.